De bluestowns from the United States are one flight away, maar...! In ons eigenste landje kan je ook naar optredens trekken, waar onze eigen blues predikanten je de ware geur van een Juke Joint laten snuiven. Vandaag bevinden we ons in zo'n keet waar een Six String Preacher zingend zijn tochten door de blues openbaart. We rijden gewoon met hen mee, op zo'n vette robuuste Indian Chief motorbike, van Chicago naar de Deep South.... David Ronaldo & The Dice, altijd on the run to bring something nice. Hier in de Livingroom brengen ze vandaag voor de eerste maal hun akoestische versie van het splinternieuwe album “Six String Preacher”, met frontman zanger en op gitaar David Ronaldo, links van hem mister slide Dirk Lekenne, rechts voodoo child Charly Verbinnen, maar ook speciaal meegekomen il mago delle percussioni Marco Epis.

Direct er tegenaan, op dit intussen legendarisch geliefde podium, met een meer dan indrukwekkend “Too Blind To See (And A Fool To Believe)”, alles goed afgestemd, perfecte sound en iedereen al direct bekoord, mocht je nog niet door hen bekeerd zijn. Met gepaste rauwe stem van David “When A Good Man Cries”, waar de slidin' hand van Dirk het ware bluesgevoel heel duidelijk maakt. Cruisen paar miles verder met haar in de wind “Southbound Again”, heerlijke rambling tourtrip, herkenbare tekst voor elke motard. “Juke Joint Jamming” schreef David als ode aan een gestorven bluesmuzikant waarvoor een geldophaling gebeurde in een Juke Joint waar hij passeerde. Zijn stem klinkt hier nog rauwer, zanderige wegen inderdaad. Het solowerk van Charly op zijn orange Gretsch hollowbody benadrukt nog maar eens de sterkte van deze band. Afwisselend slow bluezy notes deep to the bones, op “The World's Going Down The Drain Blues”, een zowel vocaal als instrumentaal pareltje waar voor ons, hier in realtime stereo, de gitaar solo's van Dirk en Charly mekaar blijven aflossen. Jongens, wat een tennismatch en we zijn nog maar vijf nummers ver op deze prachtige CD, het blijft smaken, nee niet alleen het plaatselijk GoudSter bier.

Nee, effe repeat, Charly wisselt zijn Fender, Gretsch is duidelijk de juiste keuze voor de intro van een luisterrijk gepassioneerd “Change Calls The Tune”. Was het Peter Green die ooit eargasms opwekte in onze oren, dan was het zeker met “Oh Well”. Ook deze uitvoering is gewoon zinderend fenomenaal en met Marco op bongo's worden we gewoon terug geflitst naar het Woodstockjaar '69. Hun “Paradise” is dan ook mooi aansluitend, met een knipoog naar de Allman Bro's, big fun in de keet met dit eigenste geslaagde nummer van Ronaldo. We zitten nu al ver onder Memphis, de trage sliding “Ride On” met een ruw gezongen tekst. Dirk en Charly op jagerpad met hemelse sixstrings waaruit een duveltje kruipt.... net als uit de frigo hier...even pauze.

Met hun eigen versie vangen ze de tweede set aan met Americana gedrenkt in wat country en folk, Emmylou Harris achterna met “Deeper Well”. Een song van hun Burning (A)Live album (2023). Dan uit vorig studio album “Tunes For a Dime” (eveneens 2023) de meeslepende meeklapper “Fix It”, publiek nu op zijn best. Even terug naar begin 70-ies, die tijd waar we niet veel naar de kapper gingen... Deze band brengt hier een machtige impressie van Crosby's “Almost Cut My Hair”. (Geniet ook van bijhorende videoclips). Gretsch, Fender, Gibson en Berten wisselen mekaar continu af terwijl Marco altijd oerdegelijk het ritme benadrukt.

Maar de diepe blues stem van David beklijft iedereen, zo ook talentvol op “My Hometown”. Dat gitaar ook troef is, blijkt nog maar eens met het virtuoos gitaar duel van Dirk en Charly in “World's End Blues”. Een ander hoogtepunt van de avond met een prachtige opbouw “Hunted Man” met een Part I en II , gevolgd door het machtige “Whipping Post”. Als bisnummer, voor ons in de Livingroom, “Soulshine”. Zoek je naar de originaliteit van dezer laatste twee, dan passeer je langs Warren Haynes, Gov't Mule tot jawel Allman Brothers. Ook Frank Zappa poogde zich destijds live aan dit nummer. Het is dan ook duidelijk welke kwaliteiten deze band heeft en jawel puur Belgische muzikanten die de blues levend houden !

Guy Cuypers